รีวิวเครื่องประดับแบนเนม Wittelsbach - Graff Diamond
ประวัติความเป็นมาของ Wittelsbach - Graff Diamond
Wittelsbach – Graff Diamond เป็นเพชรสีน้ำเงินเข้ม 31.06 กะรัต (6.212 กรัม) ที่มีความคมชัดภายในไร้ที่ติจากเหมือง Kollur ในอินเดีย Laurence Graff ซื้อเพชร ในปี 2008 Wittelsbach ซื้อมาในราคา 16.4 ล้านปอนด์ เพชรตอนนี้เบากว่า 4 กะรัต (800 มก.) และเปลี่ยนชื่อเป็นเพชรแล้ว Wittelsbach-Graf สิ่งนี้ทำให้เกิดความขัดแย้ง เนื่องจากนักวิจารณ์อ้างว่าการเจียระไนทำให้เพชรเสียโฉม ความเสียหายต่อความสมบูรณ์ทางประวัติศาสตร์
ขณะนี้เพชร Wittelsbach-Graff จัดแสดงอยู่ที่พิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ธรรมชาติแห่งรัฐ
วิตเทลส์บาค ไดมอนด์
เพชร Wittelsbach ก่อนที่ Graff จะถูกตัดออก
เพชร Wittelsbach ก่อนการเจียระไน Graf หรือที่เรียกว่า Der Blaue Wittelsbacher เพชรดั้งเดิมของ Wittelsbacher คือเพชรสีน้ำเงินอมเทาแฟนซีหนัก 35.56 กะรัต (7.112 กรัม) ที่มีความคมชัดสูง VS2 ครั้งหนึ่งเคยเป็นมงกุฎเพชรของออสเตรียและบาวาเรีย สีและความใสเทียบได้กับเพชรโฮป เพชรเม็ดนี้มีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 24.40 มม. (0.961 นิ้ว) และลึก 8.29 มม. (0.326 นิ้ว) มี 82 ด้านที่จัดเรียงในรูปแบบที่ไม่สม่ำเสมอ พื้นผิวรูปดาวของเม็ดมะยมแตกออกในแนวตั้ง และศาลามีด้านคล้ายเข็มสิบหกด้านเรียงกันเป็นคู่ ชี้ออกจากด้านข้างของฐาน
ประวัติศาสตร์
ภาพเจ้าสาวของ Maria Amalia จากออสเตรียแสดงให้เห็นเพชรสีน้ำเงินขนาดใหญ่ที่เป็นเครื่องประดับผมของเธอตรงกลาง รายละเอียดภาพวาดโดย Frans van Stampart, 1722
Wittelsbach Diamond ภายใต้ Bavarian Crown Cross
การสกัดเพชรจากเหมือง Kurul ในเขต Thal ของรัฐอานธรประเทศ ประเทศอินเดีย บอกเล่าเรื่องราวที่กษัตริย์ฟิลิปที่ 4 แห่งสเปนซื้ออัญมณีดังกล่าวในปี 1664 เพื่อเป็นสินสอดทองหมั้นให้กับลูกสาววัยรุ่นของ Margaret Theresa นี่เป็นคัมภีร์ไร้สาระ ราว ๆ ห้าสิบปีต่อมา เมื่อเพชรถูกกล่าวถึงเป็นครั้งแรก มันก็มีอยู่ในเวียนนาแล้ว มันเป็นของครอบครัวฮับส์บูร์กและมาถึงมิวนิกในปี พ.ศ. 2265 เมื่อมาเรียมาเรียแต่งงานกับชาร์ลส์บาวาเรียซึ่งเป็นสมาชิกของตระกูลวิตเทลสบาคWittelsbach Diamond ถูกสร้างขึ้นครั้งแรกในบาวาเรียในปี 1745
โดยผู้มีสิทธิเลือกตั้งแห่งเครื่องราชอิสริยาภรณ์ขนแกะทองคำ ในปี พ.ศ. 2349 พระเจ้าแม็กซิมิเลียนที่ 4 โจเซฟ ฟอน วิทเทลส์บาค ซึ่งขึ้นเป็นกษัตริย์องค์แรกของบาวาเรียได้สั่งมงกุฎเพชร อัญมณีเหล่านี้ยังคงอยู่บนมงกุฎบาวาเรียจนถึงปี 1918 มีการพบเห็นครั้งสุดท้ายในที่สาธารณะในงานศพของ Ludwig III 2464 บาวาเรีย
ในปี 1957 ครอบครัว Wittelsbach พยายามขายเพชรเม็ดนี้ สร้างขึ้นในปี 1931 ในช่วงเศรษฐกิจตกต่ำครั้งใหญ่ ไม่พบผู้ซื้อ ในที่สุดมันก็ถูกขายเป็นอัญมณีในปี 2494 ในปี 1958 หินถูกจัดแสดงที่งาน Brussels World’s Fair ในปี 1960 ครอบครัว Goldmuntz ได้ขอให้ช่างทำอัญมณี Joseph Komkommer ทำการเจียระไนเพชรอีกครั้ง แต่ Komkommer ซึ่งตระหนักถึงความสำคัญทางประวัติศาสตร์ของเพชรกลับปฏิเสธ เขาเข้าร่วมกับพ่อค้าที่ซื้อเพชรแทน เพชรอยู่ในคอลเลกชันส่วนตัวตั้งแต่ปี 2507 Helmut Horten แนะนำ Heidi ภรรยาของเขาในงานแต่งงาน
เมื่อวันที่ 10 ธันวาคม พ.ศ. 2551 เพชรวิตเทลส์บาคน้ำหนัก 35.56 กะรัต (7.112 กรัม) ถูกขายในราคา 16.4 ล้านปอนด์ (23.4 ล้านเหรียญสหรัฐ) ให้กับลอเรนซ์ กราฟฟ์ ผู้ค้าอัญมณีในลอนดอน ซึ่งเป็นราคาสูงสุดที่เคยจ่ายสำหรับการประมูลเพชร (สถิติก่อนหน้านี้คือเพชรรูปทรงลูกแพร์น้ำหนัก 100 กะรัต (20 กรัม) เรียกว่า “Star of the Season”) สถิติดังกล่าวถูกทำลายเมื่อวันที่ 16 พฤศจิกายน 2010 เมื่อเพชรสีชมพูน้ำหนัก 24.78 กะรัตถูกขายให้กับสเตอร์ลิง ขายแล้ว. 29 ล้านเหรียญสหรัฐ Monkey หรือ Mr. Graff ได้รับเงินอีก 46 ล้านเหรียญ ในเดือนมิถุนายน 2554 กราฟขายเพชรให้กับอดีตประธานาธิบดีฮาหมัด บิน คาลิฟาของกาตาร์ในราคาอย่างน้อย 80 ล้านดอลลาร์
การเปลี่ยนแปล่ง
หากคุณพบรูปปั้นเลโอนาร์โด ดา วินชีถูกฉีกขาดและเต็มไปด้วยสิ่งสกปรก คุณจะต้องบูรณะมันใหม่ เราทำความสะอาดเพชรในทำนองเดียวกันและซ่อมแซมความเสียหายที่เกิดขึ้นในช่วงหลายปีที่ผ่านมา
ฟร็องซัว กราฟ ทันทีหลังการประมูล Graff ได้ประกาศความตั้งใจที่จะตัดหินเพื่อขจัดความเสียหายของสายคาดและเพิ่มสีสัน เมื่อวันที่ 7 มกราคม 2010 มีรายงานว่าเพชรหายไปกว่า 4.45 กะรัต (890 มก.) หลังจากผ่านการเจียระไนเพื่อเพิ่มสีและความใสของอัญมณี การเคลื่อนไหวของ Wittelsbach-Graf ได้รับการวิพากษ์วิจารณ์อย่างหนักจากผู้เชี่ยวชาญบางคน: Gabriel Torkowski เรียกมันว่า “ความยุ่งเหยิง” ไม่นานหลังจากการประมูลเพชร สก็อตต์ ซูเชอร์ นักทำเพชรและนักเลียนแบบเพชรชื่อดังชาวอเมริกันกล่าวว่า “ในกรณีของวิตเทลสบาค
เดิมพันกับประวัติศาสตร์อย่างน้อย 350 ปี เพราะชื่อเล่นและรอยขีดข่วนของชิปนั้นมีเรื่องราวให้เล่าขาน เพียงเพราะเราทำได้” การไม่ถอดรหัสเรื่องราวเหล่านี้ไม่ได้หมายความว่าไม่มีอยู่จริงรายชื่อพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์เยอรมันในกรุงเบอร์ลินที่มีผลงานโดย Rembrandt เชื่อกันว่าการเจียระไนนั้นทำขึ้นเพื่อเพิ่มมูลค่าทางการตลาดและอ้างอิงจาก “เพชรชั้นดี” อื่น ๆ โดยเป็นการขจัดเศษบางส่วนออก
และลดขนาดตัวเรือนลง 40% – ประเมินและให้คะแนนโดย Gemological Institute of America สำหรับ “Fancy Dark Grey Blue” เป็น “Fancy Deep Blue” โดยให้คะแนนเดียวกันกับ “Hope” โดย GIA “ความใสของเพชรที่เป็นที่ต้องการมากขึ้นก็เปลี่ยนจาก “Very Slightly included” (VS1) เป็น “Inherently Perfect” (IF)
อ่านเพิ่มเติม : เครื่องประดับแบนเนม
ติดตามเว็บไซต์ที่น่าสนใจเพิ่มเติม : https://newsbrandname.com/
